Aste honetan, HUNTZA taldearen, "Haizeak" kanta lantzen ari gara. Kanta honen bideoa gogorarazi digu nola bizi izan genuen mundu guztia konfinatu zenean, hau da: etxetik ateratzerakoan musukoa jantzi, etxean kirola egin, komuneko papera dendetan bukatu, etxean sukaldatu, PCR-ak egin, balkoietatik txalo egin, bideodeiak egin, txakurra paseatu,... Hau ez da oraindik guztiz bukatu, baina orain, hobeto gaude.
Harrizko kaleak gure sustraietaraino
eustea zaila den ametsetaraino.
Izarak zintzilik, balkoietan itzalak
haizeak, haizeak, eraman ditzala…
eraman ditzala, eraman ditzala,
ditzala…
Aizu, badakizu ez dela bate(re) erreza ta
ondo maitatzeko.
Poliki-poliki itzuliko naiz zugana
berriz asmatzeko.
ooooh…
Hem caminat entre tempestes
però ara tornem seguint el vent.
Des d’una nit de primavera
Cremarem els mals moments, massa bé
(Ekaitzen artean ibili ginen
baina orain haizeari jarraitzen diogu.
Udaberriko gau batetik aurrera
momentu txarrak erre egingo ditugu, ondoegi).
Som les de sempre amb les de sempre,
som les històries que ens han forjat.
Som tot allò que ens queda per viure,
som cada crit de llibertat
(Ohikoak gara ohikoekin,
gu faltsutu gaituzten istorioak gara.
Bizitzeko geratzen zaizkigun guztiak gara,
askatasunaren aldeko oihu guztiak gara).
.
Betikoak gara lagun, betikoekin
ez dezagun inoiz ahaztu;
uztaileko eguzkiak beti bezala
kiskaliko digu azala .
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina